گور به گور

ساده اما کامل فاکنر در سال ۱۹۳۰ یک سال بعد از نگارش کتاب «خشم و هیاهو» کتاب «گور به گور» را منتشر کرد. بسیاری از منتقدان ادبی این اثر را ساده‌ترین و در عین حال کامل‌ترین رمان فاکنر دانسته و برخی حتی آن را شاهکار فاکنر خوانده‌اند. فاکنر خود این گونه روایت می‌کند که: «کتاب حاضر را ظرف شش هفته آن هم همراه با کار شبانه پای کوره آتش نوشته است و پس از آن هم دستی در آن نبرده است.» فاکنر در کتاب «گور به گور» مانند دیگر آثار خود با استفاده از تکنیک سیال ذهن داستان خانواده‌ای را روایت می‌کند که به علت وصیت مادر برای دفن او در زادگاهش مجبور به مهاجرت می‌شوند و در این سفر داستان‌هایی رقم می‌خورد. برش‌هایی از کتاب · خدا اگه بخواد یک چیز دائم حرکت کنه درازش می‌کنه رو زمین، مثل خوده جاده، یا اسب، یا گاری؛ اگه بخواد یک چیزی سر جاش وایسه سرپا درستش می‌کنه، مثل درخت یا آدم. · من دیدم بعضی آدم‌ها به بخت خودشون فحش می‌دن، حق هم دارند، چون این‌ها اهل معصیت‌اند. ولی من مستحق لعنت نیستم، چون کاری نکرده‌ام که فحش بخورم. من مومن نیستم، گمون نکنم. ولی قلبم صافه: خودم می‌دونم. · یکی‌شون باید عقب عقب می‌رفت، چون که پول دولت پشت هر دونه‌ش یک صورت داره، هر صورتیش هم یک پشت داره، این‌ها هم سوار پول دولت شده‌اند، که گناه داره. سکه پنج سنتی یک روش زنه یک روش گاومیش؛ دو تا صورت داره ولی پشت نداره. من نمی‌دونم این چیه. دارل یک دوربین کوچیک داشت که زمان جنگ تو فرانسه خریده بود. توش یک زن بود و یک خوک که دو تا پشت داشتند ولی صورت نداشتند. من می‌دونم این چیه. «برای همین داری می‌خندی دارل؟ "آره آره آره آره آره آره."» فاکنر و سبک سیال ذهن ویلیام کاتبرت فاکنر رمان‌نویس آمریکایی در سال ۱۸۹۷ در ایالت میسیسیپی به دنیا آمد. وی ۱۳ رمان و تعداد زیادی داستان کوتاه به رشته تحریر در آورد که رمان‌هایش شهرت بیشتری دارند. وی بر خلاف نویسنده‌ی هم عصر خود ارنست همینگوی که بیشتر از شیوه مینیمالیستی در نوشته‌هایش استفاده می‌کرد، در نوشته‌هایش به صورت مکرر از تکنیک سیال ذهن بهره می‌برد. بیشتر داستان‌های فاکنر عمیقاً عاطفی، ظریف، پیچیده و در برگیرنده شخصیت‌های گوناگون شامل برده‌های آزادشده، سفیدپوستان تهیدست، جنوبی‌های طبقه کارگر یا اعیان می‌باشد. فاکنر در سال ۱۹۴۹ به‌خاطر مجموعه کارهایش جایزه نوبل را به خود اختصاص داد و در سال ۱۹۹۸ مؤسسه کتابخانه نوین، کتاب «خشم و هیاهو» او را ششمین کتاب در فهرست صد رمان برتر انگلیسی قرن بیستم قرار داد، همچنین رمان آخر او «چپاولگران» برنده جایزه پولیتزر داستان شد. در سال ۱۹۶۲ سه هفته بعد از سقوط از اسب بر اثر سکته قلبی در سن ۶۵ سالگی درگذشت.

درباره ی ویلیام فاکنر