زنی با موهای قرمز

پدرکشی یا پسر کشی کتاب «زنی با موهای قرمز» در مورد جِم است. پدر جم، او و مادرش را رها می‌کند و پسر جوان برای تامین مخارج خود به روستایی در اطراف استانبول سفر می‌کند و شاگرد اوستا محمود چاه­‌کن می‌شود. در نزدیکی روستای محل کار او گروه تئاتری مشغول فعالیت است و در این گروه زنی با موهای قرمز حضور دارد اما… در کنار داستان جم، دو روایت دیگر هم بیان می شود. یکی داستان رستم و سهراب و دیگری روایت اودیپ سوفوکل. «در واقع می‌خواستم نویسنده شوم، اما پس از وقایعی که برایتان خواهم گفت مهندس زمین‌شناسی و پیمان­کار شدم. مبادا خوانندگان­‌ام گمان کنند چون شروع به گفتن حکایت‌­ام کرده‌ام ماجراها به پایان رسیده و پشت سر گذاشته شده است، زیرا هر بار با به یاد آوردن اتفاقات بیشتر در آن‌ها فرو می‌روم. برای همین، حس می‌کنم شما نیز به دنبال من به درون رازهای پدر و پسر کشیده خواهید شد...» اورهان پاموک اورهان پاموک در سال ۱۹۵۲ درشهر استانبول ترکیه متولد شد. بعد از گذران دوره­‌ی متوسطه به اصرار خانواده در دانشگاه استانبول در رشته­‌ی معماری به تحصیل پرداخت اما دوره‌ی تحصیلات را به پایان نرسانده و پس از آن در رشته­‌ی روزنامه‌نگاری به تحصیل پرداخت و آن را به اتمام رساند. پاموک و ایران اورهان پاموک به دلیل علاقه به ایران تا کنون دوبار به ایران سفر کرده است. وی در مورد ایران می‌گوید: «خوشحالم که در طول ۲۵ سال گذشته آثارم در ایران ترجمه شده است. به باور من تاریخ و فرهنگ ایران و ترکیه در هم آمیخته است، اما به ایران که می‌آیم برایم همان حس بودن در استانبول تداعی می‌شود و اینجا را مانند وطن خودم می‌دانم.» وی از داستان‌های ایرانی و فضای فرهنگی حاکم بر ایران نیز تاثیر پذیرفته و این تاثیر پذیری در آثار وی نیز به چشم می‌خورد. «...بیست سال پس از ماجرای اوستا محمود، علاقه‌ام به حکایت‌های سهراب و اودیپ را با زنم در میان گذاشتم. چیزی از اوستا محمود به او نگفته بودم اما عایشه علاقه‌ام به نمایش‌نامه‌ی اودیپ و افسانه‌ای که فردوسی روایت کرده را مثل یک رویا درباره‌ی پسری که نداشتیم یا مثل یک نمایش، دوست داشت و در هیجان­‌ام سهیم می‌شد. گاهی آدم‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کردیم: تیپ رستم و تیپ اودیپ...» وی در کتاب «زنی با موهای قرمز» به مقایسه­‌ی دو داستان معروف اروپا و ایران پرداخته و داستان اودیپ را با داستان رستم و سهراب مقایسه کرده و پدرکشی و پسرکشی را به تصویر می‌کشد. وی در این مورد می‌گوید: «در پشت پرده­‌ی هر دو داستان(ادیپ و رستم) کشتن پدر، کشتن فرزند و نتایج آن در مدنیت، در نوع رفتارها، فردیت، اتوریته و قدرت دولت، آزادی فردی، تخیلات شهروندان، و خواست آن‌ها در مخالفت با آن و آرزوی دولت در کنترل آن نهفته است.» وی در مورد تاثیری که از نویسندگان ایرانی گرفته است، گفت: «من برای نوشتن رمان بعد، آثار دکتر شریعتی را که در آن اسلام انقلابی معرفی شده، خواندم و از آن تاثیر گرفتم.» نوبل برای سلامت خوب است پاموک بعد از نوشتن اولین کتابش «جودت بیک و پسران» جوایز ملی ارهان کمال و کتاب سال را به خود اختصاص داد. در سال ۱۹۹۸ کتاب «نام من سرخ» باعث به شهرت رسیدن وی شد و جایزه‌­ی نوبل برای وی به ارمغان آورد. «مانند هر نویسنده دیگری دوست داشتم نوبل ادبیات را ببرم اما فکر نمی‌کردم آن را به این زودی‌ها به من بدهند. فکر می‌کردم این جایزه را در ۷۵ سالگی،‌ وقتی سیگار را ترک کرده‌ام، می‌گیرم و بعد از بردنش یک سیگار روشن می‌کنم. نوبل برای سلامت خوب است.» آثاری با بیش از ۴۰ ترجمه پاموک در طول دوران حرفه‌ای خود کتاب‌های زیادی را تالیف کرده که به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شده است از آن جمله می‌توان به: «نام من سرخ»، «موزه‌­ی معصومیت»، «جودت بیک و پسران»، «قلعه سفید»، «کتاب سیاه»، «استانبول شهر و خاطره‌ها»، «برف» و ... اشاره کرد. طرح اولیه پاموک در مورد طرح اولیه­‌ی این کتاب می‌گوید: «وقتی در سال ١٩٨٨ رمان "کتاب سیاه" را به پایان می‌بردم یک اوستای چاه‌کن و شاگردش در همسایگی ویلای خانوادگی‌مان در هیبلی‌آدا مشغول کندن چاه بودند. زنگ می‌زدند و از ما درخواست می‌کردند آیا می‌توانیم از آب باغ استفاده کنیم؟ آیا می‌توانیم از تلفن شما استفاده کنیم؟و.... بدین‌ترتیب یک رابطه­‌ی دوستانه بین ما شکل گرفت. بعد از مدتی به آب رسیدند و کار کندن چاه تمام شد. اواخر تابستان بود. به آن‌ها گفتم نویسنده‌ام و اگر اجازه می‌دهید می‌خواهم با شما مصاحبه کنم. قبول کردند و مصاحبه انجام شد و گفت‌وگوها را ضبط کردم. سال‌ها از این ماجرا گذشت. طرح اولیه­‌ی رمان این بود. اما این حکایت بعد از ٢٧ سال عوض شد و به شکل امروزی‌اش درآمد.» لذت شنیدن کتاب «زنی با موهای قرمز» را با صدای زیبای گویندگان جوان مجتبی مسافری‌نژاد و ماهتینار احمدی بشنوید.

درباره ی اورهان پاموک