ساندویچ ژامبون

بوکوفسکی در این رمان کودکی و نوجوانی خود را به تصویر کشیده است. پسربچه‌ای که همانند ژامبون وسط ساندویچ میان پدر و مادرش گیر کرده است، پدر و مادری که می‌خواهند به‌زور از او فردی موفق بسازند اما راهش را نمی‌دانند. پدرش روابط تیره‌ای با او دارد بسیار سخت‌گیر است و دائم کتکش میزند. و قطعا به همین دلیل است که بوکوفسکی کتابش را به همه پدران تقدیم کرده است تا بلکه درس عبرتی باشد برای آن‌ها و بتوانند راه صحیح تربیت را پیدا کنند. شخصیت هنری چیناسکی در این داستان شخصیت اول کتاب ناتور دشت را یادآور می‌شود پسربچه‌ای شروشور و مردم‌گریز که از جامعه و دروغ‌ها و دورویی‌های آن بیزار است، علاقه‌ای به درس و مدرسه ندارد و روزبه‌روز بر اخلاق و رفتارهای منفی او افزوده می‌شود. او خیلی انزواطلب می‌شود و به مشروب و نوشتن روی می‌آورد و آن‌ها را مأوایی برای خود می‌یابد. این کتاب همانند دیگر کتاب‌های بوکوفسکی زبان طنزآمیز دارد البته چون راوی آن یک پسربچه است میزان این طنز نسبت به دیگر آثار او کمتر است. البته همیشه طنز در آثار او با غمی سنگ و تلخ همراه است. از طرفی هم لحن کتاب بسیار صمیمی و راحت و روان است و مخاطب به‌خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کند. از آن‌جایی‌که این کتاب درباره زندگی خود نویسنده است، برای مخاطبینی که به آثار بوکوفسکی علاقه دارند بسیار جذاب خواهد بود. برای مخاطبینی هم که به‌تازگی قصد خواندن کتاب‌های او را دارند این اثر به‌عنوان گزینه او انتخاب بسیار خوبی خواهد بود زیرا باعث می‌شود با نویسنده و افکار او هرچه بیشتر آشنا شوند و با دیگر آثارش ارتباط خوبی برقرار کنند. در این اثر و دیگر آثار بوکوفسکی ما شاهد نقد جوامع مدرن و صنعتی هستیم. جوامعی که برای انسان و انسانیت و عواطف اهمیت چندانی قائل نیست و جامعه را به‌سوی بی‌عاطفگی و ماشینی شدن سوق می‌دهد. در این کتاب هنری از این انسان‌ها بیزار است می‌خواهد از آن‌ها فاصله بگیرد ولی خود نیز به‌گونه‌ای دیگر دچار هرج‌ومرج درونی و خشونت و بی‌عاطفگی شده است. فقر، خشونت پدر، پذیرفته نشدن او از سوی همسالان به خاطر چهره و برخوردش و... همه این‌ها از او موجودی شرور و منزوی ساخته است که با هیچ‌کس کنار نمی‌آید و می‌خواهد به هر طریقی شر به پا کند و موجب آزار دیگران شود او از اینکه همه او را با این دید بنگرند لذت می‌برد.

درباره ی چارلز بوکوفسکی